Jedno poronienie, dwie ciąże biochemiczne, co dalej?

Mam 36 lat, dziesięcioletniego syna. Od dwóch lat staramy się z tym samym partnerem o drugie dziecko. W tym czasie udało mi się naturalnie zajść w ciążę trzy razy (1-wszy raz hCG 93, ciąża bioch., 2-gie poronienie w 11 tyg., cały czas plamienia brunatne, brałam Duphaston i magnez, ostatnia ciąża bioch. w kwietniu 2013, hCG 32). Wyniki wszystkich badań mogących powodować poronienia prawidłowe oprócz zdiagnozowanego w maju 2013 Hashimoto (ATPO 1400), hormony tarczycy w normie, biorę Eutyrox. Poziom AMH poniżej normy: 0.9, FSH 6 LH 5, progesteron 5, prolaktyna 11. Badanie nasienia opisane w normie (plemniki ruchliwe 70%, HOS 61%, plemniki prawidłowe 4,7%, koncentracja 49 mln/ml). Moje pytanie: co powinniśmy dalej zrobić żeby zwiększyć szanse na prawidłową ciąże? Czy wystarczy stymulacja? Czy IUI, czy IVF? Czy zrobić jeszcze jakieś badania?

Choć trudno jednoznacznie określić przyczyny, najczęściej wczesnemu poronieniu ulegają zarodki nieprawidłowo rozwijające się i organizm kobiety samoistnie dąży do zakończenia ciąży na bardzo wczesnym etapie, aby nie dopuścić do rozwoju nieprawidłowej ciąży. Ta przyczyna jednak jest częstsza w przypadku poronień klinicznych. Tymczasem poronienia biochemiczne rzadziej mają związek z nieprawidłowościami genetycznymi zarodka, a częściej związaną są z jego nieprawidłową implantacją (zagnieżdżeniem). Może to być spowodowane albo nieprawidłowym rozwojem trofoblastu, z którego rozwija się łożysko, albo niedostatecznym przygotowaniem do przyjęcia zarodka śluzówki macicy. Medycyna nie jest w stanie zapobiec bardzo wczesnym poronieniom. Warto wykluczyć w Państwa przypadku także inne dodatkowe ewentualne przyczyny niepowodzenia, pamiętając, że zasadniczy wpływ na powodzenie zapłodnienia i rozwój zarodków ma jakość komórek jajowych i plemników, w tym przede wszystkim ich materiał genetyczny (należałoby oznaczyć kariotypy, jeśli nie wykonywano tego badania). Czynnikami, które mogą mieć wpływ na jakość gamet i zarodków i które należy przeanalizować, są ewentualne szkodliwe warunki życia i/ lub pracy, współistnienie niektórych chorób ogólnoustrojowych (wszelkie nieprawidłowe poziomy hormonów mają wpływ na starania o ciążę zarówno naturalną, jak i po IVF-ie, dlatego należy je zdiagnozować i leczyć, jeśli to możliwe), stosowanie używek lub stałe stosowanie niektórych leków. Ponieważ od dwóch lat staracie się Państwo o dziecko, to dobry moment na udanie się do placówki zajmującej się leczeniem niepłodności, w której w oparciu o wywiad, który zostanie z Państwem przeprowadzony oraz aktualne wyniki badań, zostanie zaproponowany Państwu plan dalszej diagnostyki i terapii. Z uwagi na Pani wiek decyzji o zgłoszeniu się do specjalisty nie należy odkładać - jednym z podstawowych czynników zmniejszających szanse na ciążę jest wiek kobiety. Szanse na ciążę także u płodnych kobiet spadają wraz z wiekiem. Ten proces można zaobserwować już u kobiet po 35. roku życia, choć wtedy zmniejszenie płodności nie jest jeszcze duże. Natomiast po 40. roku życia szansa na ciążę drastycznie spada i z każdym rokiem jest niższa, a po 45. roku życia jest bliska zeru.

Embriolog nOvum

Powrót do forum