Klasyfikacja blastocyst

W systemie klasyfikacji blastocyst opracowanym przez Gardnera i Schoolcrafta w 1999 roku, który stosujemy w nOvum, ocenia się:

Za pomocą cyfr od 1 do 6 stopień rozprężenia, czyli wielkość jamy, która w tym czasie powstaje w zarodku; im większa cyfra, tym lepsze rokowanie dla blastocysty:

1. wczesnablastocysta,jama blastocysty jest mniejsza niż połowa objętości embrionu;

2. jama blastocysty jest większa lub równa połowie objętości embrionu;

3. pełnablastocysta– jama zarodka całkowicie wypełnia zarodek;

4.blastocysta o większej objętości niż wczesnyembrion; otoczka staje się bardzo cienka;

5. wykluwająca sięblastocysta, trofoblast wydostaje się z otoczki;

6. wyklutablastocysta, zarodek całkowicie poza otoczką.

Za pomocą pierwszej litery – ocena węzła zarodkowego (ang.Inner Cell Mass, ICM; w skali A najlepsza – C słabsza), z którego powstanie ciało zarodka:

A – wiele komórek, ściśle ułożonych;

B – kilka komórek luźno ułożonych;

C – bardzo mało komórek.

Za pomocą drugiej litery – trofektoderm (TM; w skali A – C), czyli warstwę komórek, które biorą udział w zagnieżdżeniu zarodka i z których powstanie łożysko i błony płodowe:

A– wiele komórek, ściśle ułożonych obok siebie (nabłonkowo);

B – kilka komórek, luźno ułożonych obok siebie (nabłonkowo);

C – bardzo mało dużych komórek.

Oznaczenia literowe najczęściej stosuje się do blastocyst 3 i więcej. Najlepiej rokują blastocysty powyżej 3 AA–BB. Jednak żadnemu, nawet najsłabszemu zarodkowi(dotyczy to zarówno zarodków wczesnych, 2-3-dniowych oraz blastocyst, 5-dniowych) nie należy odbierać szans, o czym wielokrotnie przekonaliśmy się w nOvum, oglądając piękne dzieci urodzone ze słabo rokujących zarodków.

Embriolog nOvum