Przyczyny poronienia zatrzymanego

Większość poronień tzw. klinicznych, tzn. takich kiedy zarodek i czynność serca było widać w USG, jest spowodowana nieprawidłowym rozwojem zarodka, często wskutek błędu genetycznego. Medycyna nie jest w stanie zapobiec bardzo wczesnym poronieniom. W ten sposób natura nie dopuszcza do rozwoju uszkodzonych ciąż. Rozszerzoną diagnostykę wdraża się po trzech, czasami po dwóch stratach klinicznych ciąż – wówczas zleca się pacjentom badanie kariotypów, pacjentkom – diagnostykę chorób tarczycy i cukrzycy, badania w kierunku zespołu antyfosfolipidowego i trombofilii; a także podstawowe badania hormonalne, w tym poziom prolaktyny (gdy pacjentka nieregularnie miesiączkuje) oraz badanie stanu anatomicznego narządu rodnego (czy np. nie ma mięśniaków lub innych nieprawidłowości w budowie jamy macicy); ważne jest również przeanalizowanie czy pacjenci nie są narażeni na czynniki szkodliwe – czy to ze względu na warunki pracy, czy przyjmowane ewentualnie przewlekle leki, bowiem wszystkie powyżej przytoczone czynniki mogą przyczyniać się do poronienia.

Embriolog nOvum