Przygotowania do stymulacji w oparciu o krótki protokół z antagonistą

Przed protokołem z antagonistą rutynowo nie podaje się leków antykoncepcyjnych, chyba że są do tego dodatkowe wskazania (np. niepękające pęcherzyki i tendencja do powstawania torbieli czynnościowych jajników). Wizyta, tzw. startowa, na której wypisywane są recepty na leki do stymulacji, ustalane są dawki leków, przeprowadzane jest badanie ginekologiczne i USG odbywa się w drugiej połowie cyklu poprzedzającego właściwą stymulację, czyli przed miesiączką. Gdyby w trakcie tej wizyty okazało się, że w jajniku jest niepęknięty pęcherzyk, konieczna jest dodatkowa wizyta w 2. dniu cyklu, aby stwierdzić, że nie ma przetrwałych pęcherzyków przed podaniem leków stymulujących. Po rozpoczęciu stymulacji w 2. lub 3. dniu cyklu lekami pobudzającymi do wzrostu pęcherzyków przyjmuje się gonadotropiny w formie zastrzyków, podskórnych lub w tzw. penach. Szczegółowa instrukcja dotycząca sposobu, jak i kolejności przyjmowania leków zostaje przekazana pacjentce na wizycie startowej przez pielęgniarkę Jeśli pacjentka będzie w przychodni w dniu rozpoczęcia stymulacji, pierwszy zastrzyk będzie miała wykonany przez pielęgniarkę w Novum, a następne będzie wykonywać sama w domu. Pierwsza wizyta kontrolna ma miejsce w 6. dniu cyklu (wyjątkowo w 5-tym). W tym dniu zostanie zmodyfikowana dawka leków stymulujących, jeśli będzie taka potrzeba, oraz dodany zostanie antagonista w formie dodatkowych zastrzyków podskórnych. Przebieg stymulacji hormonalnej jest monitorowany przez lekarza prowadzącego w oparciu o badania aparatem USG i o analizę poziomu estradiolu i progesteronu we krwi. Od 6. dnia cyklu wizyty odbywają się zazwyczaj co drugi dzień, w wyjątkowych sytuacjach i pod koniec stymulacji może się zdarzyć konieczność wizyty dzień po dniu. Pacjentka w trakcie stymulacji odbywa średnio 3. – 4. czasem do 6. wizyt w Novum. Stymulacja jajeczkowania kończy się z chwilą, kiedy pęcherzyki jajnikowe osiągną odpowiednią wielkość sugerującą dojrzałość zawartych w nich komórek jajowych – tj. 17 – 20 mm średnicy, co może nastąpić po 7 – 14 dniach przyjmowania gonadotropin, zazwyczaj w 10. – 12. dniu cyklu. Gdy pęcherzyki osiągną pożądaną wielkość, pacjentka drogą iniekcji przyjmuje lek zawierający gonadotropinę kosmówkową (hCG), co powoduje uwolnienie się oocytów do płynu pęcherzykowego. Lek ten przyjmuje się zazwyczaj późno wieczorem w domu. Po około 34. – 38. godzinach od przyjęcia hCG, ma miejsce zabieg punkcji jajników i pobrania płynu pęcherzykowego wraz z zawieszonymi w nim komórkami jajowymi. Punkcja odbywa się zazwyczaj w godzinach przedpołudniowych, a pacjentka musi być na czczo. W tym dniu konieczny jest dłuższy (kilkugodzinny) pobyt w Novum, gdyż po punkcji obserwowany jest stan zdrowia pacjentki. Transfer uzyskanych zarodków odbywa się na ogół w drugiej, trzeciej lub piątej dobie po zapłodnieniu. Zazwyczaj decyzję podejmuje pacjentka wspólnie z lekarzem po sugestii embriologa. Zależy to od ilości pobranych i zapłodnionych komórek jajowych. Po punkcji wskazany jest odpoczynek przynajmniej do dnia transferu. W przypadku Pańskiej żony decyzję czy może wrócić do pracy po transferze powinien podjąć lekarz po zabiegu. Jeśli chodzi o transport leków: gonadotropiny oraz analogi w zależności od formy w jakiej zostały przygotowane lub od rodzaju zastosowanego w danym przypadku leku, muszą być przechowywane w temperaturze pokojowej bądź w lodówce, antagoniści w temperaturze pokojowej, a leki wyzwalające – w lodówce.

Embriolog nOvum