Stymulacja hormonalna do zapłodnienia In vitro

W większości przypadków w cyklu poprzedzającym rozpoczęcie procesu stymulacji jajników pacjentka przyjmuje tabletki antykoncepcyjne. Ma to na celu wyciszenie pracy jajników i przeciwdziałanie tworzeniu się ich torbieli. Pod koniec tego cyklu, na wizycie lekarskiej połączonej z badaniem USG, zapada ostateczna decyzja co do rozpoczęcia i rodzaju stymulacji hormonalnej. W zależności od wieku pacjentki, poziomu hormonów w surowicy krwi, przebiegu dotychczasowego leczenia oraz obrazu jajników w USG lekarz zaleca jeden z trzech schematów: protokół długi, krótki lub krótki z antagonistą.

W protokole długim od 21. – 25. dnia cyklu (czyli tuż po skończeniu stosowania tabletek antykoncepcyjnych) pacjentka zaczyna przyjmować analogi hormonu podwzgórzowego, których działanie polega na zahamowaniu wydzielania hormonów przez przysadkę mózgową. W naturalnym cyklu te hormony stymulują jajniki do wzrostu pęcherzyka Graafa (jajnikowego) i dojrzewania w nim komórki jajowej. W cyklu stymulowanym lekarz uzyskuje kontrolę nad ilością hormonów działających na jajniki właśnie „wyłączając” przysadkę i podając określoną ilość hormonów z zewnątrz. Stan zahamowania wydzielania przysadkowego potwierdzany jest przez badanie poziomu hormonów we krwi oraz badanie USG.

• W protokole krótkim wyciszanie przysadki nie jest tak głębokie, jak w długim.
• W protokole z antagonistą wyciszenie przysadki jest równie gruntowne jak w długim, można jednak je uzyskać dużo szybciej (natychmiast po podaniu antagonisty) niż w długim.

Kolejny etap to stymulacja jajników w celu uzyskania wzrostu pęcherzyków jajnikowych wraz z dojrzałymi komórkami jajowymi oraz aktywizacja endometrium do wzrostu koniecznego dla przyjęcia zarodka – ten etap jest wspólny dla wszystkich protokołów stymulacji. Pacjentka przyjmuje leki przygotowane w formie zastrzyków domięśniowych, podskórnych lub w tzw. penach. Pacjentki, które mają przepisane leki w tej ostatniej postaci, będą dodatkowo przeszkolone przez pielęgniarkę lub położną nOvum w sposobie użycia i podawania leku.

Szczegółowy sposób i kolejność podawania leków zostaną przedstawione na początku stymulacji. W razie wątpliwości co do sposobu przyjmowania leków lub postępów leczenia, prosimy o skontaktowanie się z konsultantem.

!Bardzo ważne jest, aby samodzielnie nie zmieniać dawek i godzin przyjmowania leków zaordynowanych przez lekarza.

Przebieg terapii hormonalnej jest kontrolowany przez lekarza na podstawie badań USG i oceny poziomu estradiolu we krwi (średnio 3 – 6. wizyt w trakcie stymulacji). Wizyty służą obserwacji wzrastających pęcherzyków oraz ewentualnej korekcie ilości podawanych gonadotropin.

Stymulacja hormonalna kończy się, gdy pęcherzyki w jajnikach osiągną odpowiednią wielkość – ok. 17. – 20. mm średnicy, co zwykle ma miejsce po 7. – 14. dniach przyjmowania gonadotropin. W momencie, kiedy pęcherzyki uzyskają wyżej podaną wielkość, pacjentka przyjmuje lek w zastrzyku  powodujący uwolnienie się komórek jajowych do płynu w pęcherzykach Graafa. Ok. 34. – 38. godzin po iniekcji  ma miejsce zabieg punkcji pęcherzyków i pobrania płynu pęcherzykowego zawierającego komórki jajowe.

!Pacjentki, u których na podstawie obrazu USG jajników można się spodziewać pobrania powyżej 10. komórek jajowych, prosimy o rozważenie czy wszystkie komórki mają zostać zapłodnione. Jest to bardzo ważna decyzja! Liczba zapładnianych komórek, odpowiadająca potencjalnej liczbie uzyskanych zarodków, powinna korelować z liczbą dzieci oczekiwanych przez parę. Zbyt duża liczba zamrożonych zarodków w stosunku do planów prokreacyjnych, może w przyszłości stanowić dla pary trudny do rozwiązania dylemat…

!Jeśli nie zgadzacie się Państwo na kriokonserwację zarodków, prosimy o poinformowanie nas o tym przy rozpoczęciu stymulacji. Zostanie wówczas podjęta decyzja o zapłodnieniu tylko dwóch komórek jajowych, tzn. powstanie (teoretycznie) tylko tyle embrionów, ile maksymalnie można podać do macicy podczas jednego transferu. Takie rozwiązanie zmniejszy szansę na ciążę o około 10 – 15%.

!Pacjentki, które decydują, że nie wszystkie uzyskane komórki jajowe mają zostać zapłodnione, prosimy o rozważenie dawstwa komórek na rzecz par, dla których jest to jedyna szansa na posiadanie potomstwa.